Unha das preguntas permanentes na vida das familias é se podemos acceder aos exames das nosas fillas e fillos, e si podemos facelo mentres sexan menores de idade; pero é que ademais temos dereito a recibir unha copia deses exames. Non para presentar reclamacións baseadas nesa copia, senón para informarnos do que fixeron. As reclamacións son outra cousa.
O dereito a acceder aos exames corrixidos ven reflexado na seguinte normativa
DECRETO 105/2014, do 4 de setembro, polo que se establece o currículo daeducación primaria na Comunidade Autónoma de Galicia.

Prezado Reitor,

Dende a Confederación ANPAS GALEGAS tentamos sempre manter un fondo silencio no que atinxe ás reivindicacións do alumnado universitario, porque entendemos que as nosas fillas e fillos teñen xa idade para ser protagonistas das súas propias demandas, e tamén que existen organizacións estudantís que deberan canalizalas axeitadamente.

Dende a Confederación ANPAS GALEGAS estamos preocupadas, cando non escandalizadas, polo que está acontecendo en varios centros escolares segundo a información aportada polas nosas ANPAS: estanse ofertando e utilizando plataformas e aplicacións dixitais educativas polas que as familias teñen que realizar un pagamento.
Xa non é simplemente lembrar que o ensino público é gratuíto por mandato constitucional,
nin que ningún centro escolar pode reclamar máis ingresos dos que establece o Decreto
201/2003. É que estamos a falar de ferramentas que non teñen cabida nos centros de

Prezado Conselleiro de cultura, educación e universidades:
A menos dunha semana do remate das clases , dende a Confederación ANPAS
GALEGAS seguimos agardando pacientemente por unhas instrucións para o inicio do
vindeiro curso que aporten algo de seguridade e tranquilidade ás familias a hora de se
organizaren.
Cando xa se fala, nas continuas noticias que publica o goberno da Xunta de Galiza, de ir
acadando a “normalidade” e da tendencia positiva que está a seguir esta pandemia,
de permitir xuntanzas de máis persoas, da eliminación da meirande parte das

Alén das montañas, Xela ficaba muda ante a beleza das innumerables cores da primavera, os verdes infinitos, o intenso azul do ceo, a exuberancia do sol quentado o seu corpo tendido na herba…….definitivamente, aquel prado no medio do bosque, era o lugar con máis maxia que Xela coñecía. Alí, desfrutando dos sons que a envolvían, case podía sentir coma se a nai natureza lle dese todo o agarimo que precisaba.